We leven in een tijd waarin natuur en technologie steeds meer één worden. Een geliefd huisdier kan je klonen, bejaarden krijgen gezelschap van robots en lichamelijke gebreken worden verholpen door implantaten. Van 3 maart t/m 23 april 2017 staat FOTODOK in het teken van de nieuwe tentoonstelling (Re)Inventing Nature.
Internationale fotografen verkennen in deze tentoonstelling de veranderende relatie tussen mens, natuur en technologie. Door al die technologie om ons heen lijken we ook steeds verder van de natuur af te staan. Maar wat nou als we in techniek niet meer de oorzaak zien van onze problemen, maar daarin juist op zoek gaan naar oplossingen. Met werk van onder andere: Leo Erken & Frieda Gustavs (NL), Yves Gellie (FR), Stijn Elshuis (NL), Floris Kaayk (NL), Sjoerd Knibbeler (NL), Diana Scherer (NL), Drew Nikonowicz (VS), Reiner Riedler (AT), Daniel Stier (DE), Mark Tribe(VS) en Universal Assembly Unit (UK).
In de tentoonstelling delen fotografen en beeldmakers hun zoektocht naar een nieuwe omgang met natuur. (Re)Inventing Nature biedt ook plek aan de wetenschappelijke zoektocht naar toekomstbestendige oplossingen en andere vormen van natuurbeleving zoals videogames en Virtual Reality. Een groeiend deel van ons leven speelt zich af in de virtuele wereld. Sommige vrienden zie je vaker digitaal dan in het echte leven. Schermen, simulaties en digitale versies van de werkelijkheid zijn overal: in ons werk, vrije tijd en ons sociale leven. Welke invloed hebben deze werelden op onze perceptie van de fysieke wereld?
Met de tentoonstelling (Re)Inventing Nature presenteert FOTODOK een optimistische aanzet voor een nieuw natuurbeeld. Niet terug naar de natuur, maar vooruit.
CURRENT STUDIES - Sjoerd Knibbeler
INTERWOVEN - Diana Scherer
(Als je op de titel van het werk klikt, komt je op de website van de kunstenaar voor een uitgebreide uitleg.)
DATUM EXPLORER
Het Engelse collectief Universal Assembly Unit bestaat uit makers die vanuit verschillende disciplines geïnteresseerd zijn in technologieën die onze fysieke omgeving en niewe virtuele ervaringen met elkaar verbinden.
Het bos uit Datum explorer ligt in East Sussex, Engeland. Het bos is gescand met een LiDaR apparaat dat met behulp van lichtpulsen de ruimte om zich heen scant. Het resultaat is een data-wolk; een dichte verzameling punten die de vorm aanneemt van de gecande ruimte.
Doot de scanresultaten te combineren met software voor video games, kun je dit digitale landschap ook echt ontdekken. Al wandelend kom je verschillende dieren tegen zoals vogels, herten en zelfs een beer die ooit in dit bos leefde. Datum explorer zoekt naar een andere vorm van natuur beleving; één die de natuur niet nadoet, maar een nieuwe ervaring oplevert.
Deze VR beleving was voor mij mijn eerste VR beleving. Ik vond het erg interessant, omdat ik het wel als een echt bos ervoer, maar het was wel duidelijk dat het niet realistisch was. Het was voor mij een soort fantasie bos. Je kon op de dieren aflopen en ze liepen ook echt vrij snel voor je weg. Ik vond het alleen jammer dat het lopen iets te stroef ging, waardoor de ervaring minder echt leek. Universal Assembly Unit is erin geslaagd om de natuur niet na te doen, maar er echt een nieuwe ervaring van te maken.
NEW NATURE
Still from Balsam Lake Mountain Wild Forest, Ulster County, New York, October 15, 2016. 4K video, 24 hours
Een kabbelend beekje, de wind die door de bomen ruist en een paar vallende herfstbladeren. We zijn in het Balsam Lake Wild Forest natuurreservaat, in de Amerikaanse staat New York. Mediakunstenaar Mark Tribe onderzoekt de realtie tussen de ervaring van landschap en technologie, in een tijd waarin ons natuurbeeld grotendeels bepaald wordt door televisieseries als BBC Earth. Spectaculaire vergezichten, time-lapses, camera's op onmogelijke plekken, allemaal soepel aan elkaar gemonteerd tot een indrukwekkende stroom van beelden.
New Nature is ook gefilmd met de meeste geavanceerde digitale filmtechnieken. Haarscherp en in 'Real Time'; voor elke minuut die je kijkt, verstrijkt er ook één in de film. En dat 24 uur lang. Tribe speelt met onze verwachtingen van de natuur die wij willen zien. Ook raakt hij aan dieper onderliggende vragen over onze relatie met natuur in een steeds technologischere samenleving. Kunnen we de beleving van de natuur vervangen door een technologische kopie? Is een levensecht en altijd beschikbaar venster op de natuur, even waardevol als in de werkelijke natuur verblijven?
Het werk van Mark Tribe bekeek ik als laatste. Het was in een donkere zaal met wat stoeltjes. Samen met Djate praatten we wat na over de tentoonstelling. Djate zei: "Eigenlijk zijn we verwend dat we ons vervelen als we gewoon naar de natuur kijken. Het is allemaal niet meer spectaculair genoeg." Dit vond ik erg interessant, het deed mij afvragen hoeveel waarde we eigenlijk nog hechten aan de natuur. Ik zelf hecht er erg veel waarde aan, maar ik ben lang niet elke week in het bos te vinden bijvoorbeeld. Ik denk dat Mark Tribe erin is geslaagd om ons aan het denken te zetten over de waarde die wij hechten aan de natuur.
THE MODULAR BODY
Wat gebeurt er als technologie de controle over evolutie overneemt? Nu de code van ons DNA is gekraakt, is verregaande genetische manipulatie mogelijk. Voor het eerst in de geschiedenis van de aarde is een soort, de mens, in staat in te grijpen in het evolutionaire proces. Tegerlijkertijd wordt ons biologische lichaam steeds technologischer. Deze ontwikkelingen roepen een veelvoud aan complexe en urgente vragen op. Moeten er grenzen komen voor wetenschappelijk onderzoek? Wanneer is er sprake van 'leven' en welke verantwoordelijkheid heeft de mens over kunstmatig leven? Filmmaker en kunstenaar Floris Kaayk confronteert ons op een slimme en vaak angstaanjagende manier met een toekomst die geen toekomst meer is.
Ik heb eerder een werk van Floris Kaayk gezien namelijk: METALOSIS MALIGNA. Aan het begin geloofde ik het bijna, maar toen ik logisch na ging denken bedacht ik mij dat het niet mogelijk is wat hij laat zien. Het idee is erg angstaanjagend, dat technologie de mensheid kan overnemen. Ik vind zijn manier van vertellen erg geloofwaardig, dat spreekt mij erg aan. Bij The modular body geldt precies hetzelfde, hij neemt je mee in zijn ideeën. De website van The modular body maakt het ook erg geloofwaardig, omdat het zo ver is uitgewerkt. Het lijkt mij interessant om ook een fictief idee over iets op deze manier uit te werken.
PROJECT FOREST
We leven in een tijd waarin er serieus wordt nagedacht over het leven op andere planeten. De eerste bemande vluchten naar Mars zijn al jaren in voorbereiding. Vast staat dat, als het eenmaal zo ver is, de eerste astronauten de rest van hun leven op Mars zullen moeten blijven: terugreizen is te ingewikkeld. Stijn Elshuis stelt zich de vraag: hoe verhoudt de mensheid zich tot de natuur in deze veranderende, technologische wereld? Welke nieuwe relatie gaat de mens straks aan met de natuur op een nieuwe planeet? De natuur die zo'n grote invloed heeft gehad op onze cultuur, geschiedenis en waar we zo lang afhankelijk van zijn geweest maar ook steeds proberen de baas te zijn. Als wij werkelijk naar Mars gaan, waar geen bomen of struiken groeien en geen vogels vliegen, gaan wij daar dan niet terug verlangen naar het zo bekende beeld van bomen, dieren en planten? Als we dit beeld dan willen nabootsen, hoe zal die artificiële natuur er dan uitzien? Met die vraag als uitgangspunt bouwt Elshuis aan een nieuwe natuurlijke omgeving; een kunstmatig bos. Samengesteld uit schaalmodellen van bomen, gefotografeerd en uitvergroot, verkent Project Forest de grens tussen kunstmatigheid en natuurlijkheid.
Bij het werk in Fotodok hing helaas geen beschrijving, alleen de naam en kunstenaar. Ik deed mij aan een trippy fantasie bos denken, het kleurgebruik sprak mij erg aan. Het is vrolijk en sfeervol. Ik dacht eigenlijk dat het schilderijen waren en had er niet achter gezocht dat foto's van schaalmodellen zijn. Zijn idee over hoe wij de natuur voor ons zouden zien als het niet meer binnen handbereik is sprak mij erg aan. Vervormen wij het in onze hoofd, omdat we het niet meer elke dag zien? Kunnen we het ons überhaupt nog goed voorstellen?
Het bezoek aan de Fotodok heeft mij geholpen om vast warm te worden voor het aankomende project: Identiteit. De tentoonstelling liet veel opzichten zien over dit onderwerp, dat vond ik erg inspirerend. De manier waarop de kunstenaars het interpreteren helpt mij goed op weg.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten