Kunstenaar: Yuri Veerman

Vorig jaar tijdens de basisopleiding heb ik 2 periodes les gehad van Yuri Veerman. Hij heeft de Stardust machine ontworpen. Verder heb ik eigenlijk nooit verder gekeken naar zijn werk, tot vandaag. Ik maak voor C&P De Ondergrondse een concept voor een smokkel machine en dit deed mij denken aan de Stardust Machine van Yuri.
Zijn site: http://yuriveerman.nl/HOME

Hier een kort filmpje over een aantal werken van hem:

http://yuriveerman.nl/Stardust

Ik vind het concept van zijn machine erg interessant, omdat je dus de waarde van iets verandert. Het is aan de kijker of je het potje stardust meer waard vindt dan je euro. Hij zegt: ''To me, the interesting part about a euro coin is that it’s more than a piece of metal, it’s the physical manifestation of an agreement between people. Although the material value of a coin is exactly the same as the dust you get when you grind it, the coin is accepted as something valuable because everybody agrees it has value. This follows that, as soon as people break the agreement, the money loses its value.'' 
Ik vind de gedachtegang van Yuri erg inspirerend. Hetzelfde materiaal maar dan in een andere vorm is ineens niets waard, omdat we dit niet met elkaar hebben afgesproken. De uitvoering van zijn machine is eigenlijk heel simpel als we het over de buitenkant hebben. Dit vind ik erg goed en ik wil dit ook graag in mijn eigen werk verwerken. 

http://yuriveerman.nl/Putin-a-rainbow

''In june 2013 the Russian parliament passed a law that prohibits “gay propaganda”. This includes a ban on the rainbow, the symbol of the gay community.''
Naar aanleiding van dit verbod heeft Yuri de site putinarainbow.com opgericht. Het is een tegen geluid op dit verbod. Wat ik het meest bijzonder vind aan dit werk, is dat Yuri zoveel mensen heeft bereikt met zijn boodschap. Ik hoop ook ooit zo'n project te kunnen maken. 

http://yuriveerman.nl/Koppie-Koppie-1

''In the current debate about privacy and safety there seems to be a default response in almost every discussion. Wheather you ask someone if they mind camera surveillance, passports with RFID chips, body scans on airports, or the blurry and ever-changing terms of services of social media, 'I've got nothing to hide' seems to be the proper answer in almost any case. The problematic part of this optimistic reflex is not so much the fact that it's not true (after all everybody has got something to hide), it's the fact that people seem to think that all the information they are 'sharing' is harmless.''

Ik vind het erg bijzonder hoe erg onze privacy eigenlijk al is verpest op het internet. Naar mijn idee weet de overheid alles, net als facebook en instagram. Toch betrap ik mij er zelf ook op dat ik klakkeloos algemene voorwaarden accepteer. Dit onderwerp is erg actueel en spreekt mij aan, omdat ik denk dat iedereen wel algemene voorwaarden accepteert zonder ze te lezen.
Het werk van Yuri heeft een humoristisch tintje. Ouders hebben geaccepteerd dat ze foto's van hun kinderen mogen worden gebruikt voor commercieel hergebruik. Dus alle recht om deze foto's op mokken te verkopen. Het werk schud je even wakker eigenlijk en laat zien wat bedrijven dus met jouw gegevens kunnen doen als je alles maar blijft accepteren.