ISA: Producer

Naar aanleiding van  het project 'Concepting Artist' heb ik samen met Jennifer besloten om ook zelf een videoclip te maken voor de band 'The Grand East'.

Tijdens dit proces wil ik de rol als producer ervaren. Ik wil ontdekken of het bij mij past en of ik er meer mee kan. Met dit project wil ik mijn ISA's aanvullen.

Wat doet een producer eigenlijk?
Volgens wikipedia:

Een Producer is iemand die audiovisuele producties organiseert. De Producer zorgt dat alles op tijd is geregeld en hij bewaakt de begroting. De Producer regelt bijvoorbeeld een geluidsstudio om een commercial op te nemen, mensen die de commercial inspreken, de muziek die onder de commercial komt en de salarissen.

Het is vooral veel geregel. Ik denk dat dit bij mij past, omdat ik in het dagelijks leven vaak degene ben die de boel regelt. Het spreekt mij aan, omdat ik dan zeker weet dat alles is geregeld en ik niet afhankelijk ben van een ander. 

Samen gaan we een concept bedenken en als we de clip gaan maken vragen we eventuele hulp van medestudenten. De deadline is voor juni, dus het loopt bijna gelijk aan het project vanuit school. 
Ik zie het als een uitdaging en kijk er naar uit om dit samen met Jennifer te doen.

Agata Bogacka

Agata Bogacka is een Poolse kunstenares. Ze kwam aan bod bij de aflevering van "Art Men" in Warschau. Dit werk sprak mij het meeste aan. Ze vertelde over het dagboek van haar oma uit de WO II. Haar oma verplaatste zich steeds en met de locaties die ze had opgeschreven in haar dagboek heeft Agata een lijn getrokken op de kaart. Deze lijn vormt een soort gebergte. Dit heeft zij vervolgens zwart gekleurd. Het staat voor het overleven van haar oma tijdens de WO II. Ik vind het ontstaan en het verhaal achter dit werk heel mooi. Ze zeggen vaak dat je in het leven veel bergen moet beklimmen om iets te bereiken of om verder te komen. In dit geval ging het puur om overleven. Ik vind het heel bijzonder dat Agata het op zo'n simpele, maar toch heel sterke manier heeft kunnen uitbeelden. 

Het deed mij denken aan de schilderijen die mijn broer maakt. Ik denk dat het landschap bij hem ook als bergen zouden kunnen symboliseren die hij heeft beklommen of die hij aan het beklimmen is. Hij zoekt zijn plek als maker en daar zijn deze schilderijen ook uit voortgekomen. Helaas heb ik alleen deze kleine afbeelding van 1 van zijn schilderijen.

"Le Horla" II

Slaapverlamming is voor mij een heel interessant onderwerp. De gevoelens wat het opwekt zijn bijna niet te beschrijven. Wat ik vooral bijzonder vind is hoe alle zintuigen erbij komen kijken. In de vorige post "Le Horla" I stonden er een aantal symptomen beschreven. De symptomen die ik zelf heb meegemaakt zijn de volgende:

Gevoelsmatig
Het zich volledig niet kunnen bewegen. Slechts de ogen kunnen bewogen worden.De gewaarwording van een meestal onzichtbare, vaak kwaadaardige “aanwezigheid” in de kamerHet gevoel niet of nauwelijks te kunnen ademenEen druk/gewicht op de borstTen gevolge van paniek kan een oncontroleerbaar gevoel van angst optreden. Door zich bewust te worden/zijn van de situatie (men weet wat men overkomt indien het niet de eerste keer is) kan men het angstgevoel/paniek verminderen tot nul. Hiermee is een sneller "ontwaken" mogelijk.

AuditiefVoetstappenGezoem en geruis
Stemmen

TactielGevoel van aanraking

Visueel

De aanwezigheid van iemand waarnemen (vaak een zwarte schim, maar kan ook een gedetailleerd wezen zijn)Het opengaan van deuren en dergelijkeVoorwerpen uit de droom waarnemen

Eerste ervaring; Alien Abduction

Toen ik voor het eerst een slaapverlamming ervoer had ik er nog nooit van gehoord, ik wist niet wat er met me gebeurde. Ik keek samen met mijn vriend een film rond een uur of 1 's nachts. Tijdens de film viel ik in slaap op mijn rug. Ik belande in een droom(nachtmerrie), maar had nog nooit zo'n droom meegemaakt. Er was overal een soort noise en ik werd in het matras gedrukt. Mijn hele lichaam was zwaar en ik kon mij niet bewegen. Wel was ik mij bewust dat ik wakker was. Maar toen ik mijn ogen opende zag ik geen realiteit. Het was een erg verwarrend moment. Het gevoel wat ik kreeg was dat er in een soort tunnelvisie aliens op mij af kwamen. Ik kon geen aliens zien, maar het gevoel was er. Het was meer een lichtbron wat op mij afkwam en ik hoorde een luid geruis. Ik merkte dat ik niet kon schreeuwen om hulp. Ik raakte in paniek en ging hyperventileren. Door mijn versnelde ademhaling had mijn vriend door dat er iets aan de hand was en maakte mij wakker. Toen ik vertelde wat ik had meegemaakt herkende hij het en zei dat het een slaapverlamming was.

Tweede ervaring; Zwevend horror meisje

Mijn tweede ervaring was een stuk minder intens en veel korter naar mijn idee. Alhoewel tijd totaal is verdwenen tijdens een slaapverlamming, maar het gevoel was korter. Deze keer lag ik alleen in bed en was het midden in de nacht. Ik opende mijn ogen en werd wakker in een hallucinatie. Er zweefde een soort horror meisje in een witte jurk boven mij. Maar het leek alsof ik mijzelf zag liggen met het meisje boven mij vanuit de deuropening van de kamer. Het was een soort out of body experience, maar toch ook weer niet. Er gebeurde verder niks, het meisje bleef op dezelfde plek zweven. Het was alsof de tijd stil stond en ik het rustig kon observeren. Ik raakte hierbij ook niet in paniek, maar begon vanzelf mijn lichaam weer te voelen en werd wakker. 

Derde ervaring; Overleden opa

Deze ervaring zou je in de categorie paranormaal kunnen plaatsen. Ik droomde dat ik bij mijn opa(overleden in 2009) en oma aan de tafel zat. We waren aan het praten, waarover weet ik niet meer. Toen ik wegging kwam ik terecht in een slaapverlamming. Ik voelde mijn lichaam niet meer, maar toen ik mijn ogen opende zag ik mijn opa. Hij smoezelde iets wat leek op lieve woorden en kwam steeds dichterbij. Het was een hele fijne ervaring, maar toch raakte ik in paniek, omdat het best lang duurde voordat ik mij kon bewegen. Hij kwam zo dichtbij dat hij in mijn oor kon fluisteren "Wordt nu maar wakker". Op dat moment ging hij op in rook en werd ik wakker. Omdat het een dierbare was werd het voor mij erg realistisch, wat ik best beangstigend vond. Toen gingen er verschillende gedachtes in mij rond. Zou het mogelijk zijn dat er een spirituele wereld bestaat die ons kan benaderen? Ik vond dit een interessante gedachte, die ik eigenlijk niet geloof. Maar deze ervaring voelde zo echt dat ik begon te twijfelen.

Vierde ervaring; Enge man op de trap

Dit was mijn eerste ervaring sinds ik op mijzelf woon in Utrecht. Het was erg lang geleden, ik denk wel bijna een jaar, sinds de laatste slaapverlamming. En in tegenstelling dat de laatste zo'n fijne ervaring was, was dit echt een nachtmerrie. Waar ik nu woon is er 's nachts een stuk meer leven, dus ook geluid op straat. Ik denk dat dit de trigger is geweest, waarom kan ik niet goed uitleggen. Ik droomde dat er een boze man de trap op stampte en deuren opende, dit was vooral auditief. Toen ik mijn ogen opende zag ik de man de deur openen, ik zag letterlijk de deurklink bewegen. Toen de deur openging kwam er een zwarte gedaante op mij af. Het was een erg angstig moment. Ik wist dat als ik ging hyperventileren mijn vriend mij misschien kon wakker maken. Dit deed ik en het werkte. Ik werd huilend, bezweet en in paniek wakker. Het duurde ook een paar minuten voordat ik kon uitleggen wat er aan de hand was. Eerst moest deze overvloed aan emoties eruit. Ik denk dat de slaapverlamming weer terugkwam door vermoeidheid of stress. Een nieuwe opleiding, een nieuwe woning en voor het eerst samenwonen. Ik associeerde de man met een gewelddadige inbreker. Ik herinner mij dat hij met een zaklamp de trap op kwam. Wat ik hier interessant vond ik dat ik ook door de ogen van de man keek, maar ook momenten vanuit mijn eigen perspectief.

Vijfde ervaring; Gewurgd door vriend

Het liefst slaap ik niet meer alleen, omdat ik dan niet goed weet hoe ik wakker kan worden. De methode door langzaam een lichaamsdeel proberen te bewegen heb ik nooit geprobeerd, dus ik weet niet of dit werkt. Maar tijdens deze nacht was het mijn eigen vriend waardoor ik werd geteisterd in mijn droom. Ik werd wakker en voelde dat er iemand tegen mij aan lag. Toen ik mijn ogen opende zag ik mijn vriend voor me, hij greep naar mijn keel en begon hem dicht te knijpen. Ik kreeg voor mijn gevoel geen lucht, maar probeerde wel mijn ademhaling te versnellen. Het drukkende gevoel bleef erger worden en ik werd steeds angstiger, omdat het zo realistisch leek. In mijn achterhoofd wist ik wel dat het nooit mijn vriend kon zijn die dit deed. Gelukkig werd ik weer wakker gemaakt. Later kwam ik erachter dat hij zijn arm om mij heen sloeg en wat dichter tegen me aan kroop. Ik denk dat deze vorm van tactiel een trigger was tot deze slaapverlamming. 

"Le Horla" I

Wikipedia:

Slaapverlamming of slaapparalyse is een slaapstoornis. Kenmerk van slaapverlamming is dat de spieren in het lichaam vlak voor het in slaap vallen of direct na het ontwaken verlamd zijn. De verlamming kan gepaard gaan met hallucinaties (zogeheten hypnagogischewaarnemingsstoornissen).

Het verschijnsel is relatief onbekend en er wordt nog maar recent wetenschappelijk onderzoek naar gedaan. Om deze reden is er nog geen zekerheid over de oorzaak van het verschijnsel.

Verlamming van de spieren treedt normaliter op tijdens de remslaap. Alleen de oogspieren, de longen en het hart zijn dan nog actief. Bij slaapverlamming bevindt de persoon zich als het ware tussen droom en waaktoestand in, waardoor deze zich niet kan bewegen en praten. Dit kan zeer beangstigend zijn voor de persoon in kwestie.

Hallucinaties

Slaapverlamming is nauw verbonden met de remslaap, de slaapfase waarin men droomt. Hierdoor treden er tijdens de verlamming soms hallucinaties op. Het verschijnsel wordt ook in verband gebracht met slaapstoornissen (zoals slaapapneu en narcolepsie) en geestelijke of lichamelijke uitputting. Er wordt een onderscheid gemaakt tussen hypnagogische en hypnopompische hallucinaties, respectievelijk net voor het inslapen en net na het ontwaken. Dit verschijnsel kan bijzonder realistisch overkomen en gaat vaak gepaard met een extreme angst. Het kan gaan om visuele, auditieve, tactiele en gevoelsmatige gewaarwordingen. Voorbeelden van hallucinaties die relatief vaak voorkomen zijn:

Gevoelsmatig

• Het zich volledig niet kunnen bewegen. Slechts de ogen kunnen bewogen worden. Zelfs de snelheid van de ademhaling is niet onder controle
• De gewaarwording van een meestal onzichtbare, vaak kwaadaardige “aanwezigheid” in de kamer
• Het gevoel niet of nauwelijks te kunnen ademen
• Een druk/gewicht op de borst
• Ten gevolge van paniek kan een oncontroleerbaar gevoel van angst optreden. Door zich bewust te worden/zijn van de situatie (men weet wat men overkomt indien het niet de eerste keer is) kan men het angstgevoel/paniek verminderen tot nul. Hiermee is een sneller "ontwaken" mogelijk.
• Het vallen, omhoog getild worden of omrollen zonder dat dit daadwerkelijk gebeurt

Auditief

• Voetstappen
• Stemmen
• Kloppingen
• Gezoem, gerinkel, geruis, geschreeuw … soms in combinatie met een gevoel van tinteling of vibratie door het lichaam heen

Tactiel

• Gevoel van aanraking
• Een pijnlijk gevoel in het hoofd
• Eventueel stekende pijnen in de rug, benen, armen
• Gewrichtspijnen

Visueel

• De aanwezigheid van iemand waarnemen (vaak een zwarte schim, maar kan ook een gedetailleerd wezen zijn)
• Het opengaan van deuren en dergelijke
• Voorwerpen uit de droom waarnemen
• Het zien van lichtverschijnselen waardoor de persoon in kwestie niet de mogelijkheid heeft om te weten of het dag of nacht is
  
  *Alles wat onderstreept is heb ik zelf ervaren

Zelfbehandeling

Om de lengte van een slaapverlammingsperiode te verminderen, kan men proberen armen of benen alsnog te bewegen. Dit is mogelijk indien men een angst of paniekgevoel weet te voorkomen (zie onder "gevoelsmatig"). Concentratie om slechts één arm of been krachtig te willen bewegen leidt tot een direct uit de verlammende toestand komen. Om te voorkomen dat men terugvalt in een slaapverlamming, wordt aangeraden om een tijdje wakker te blijven voordat men opnieuw gaat slapen en een andere positie in bed aan te nemen (door bijvoorbeeld op de zij te gaan liggen in plaats van de rug)

Slaapverlamming in literatuur en kunst

Je dors - longtemps - deux ou trois heures - puis un rêve - non - un cauchemar m'étreint. Je sens bien que je suis couché et que je dors... je le sens et je le sais... et je sens aussi que quelqu'un s'approche de moi, me regarde, me palpe, monte sur mon lit, s'agenouille sur ma poitrine, me prend le cou entre ses mains et serre... serre... de toute sa force pour m'étrangler.
Moi, je me débats, lié par cette impuissance atroce, qui nous paralyse dans les songes ; je veux crier, - je ne peux pas ; - je veux remuer, - je ne peux pas ; - j'essaie, avec des efforts affreux, en haletant, de me tourner, de rejeter cet être qui m'écrase et qui m'étouffe, - je ne peux pas !
Et soudain, je m'éveille, affolé, couvert de sueur. J'allume une bougie. Je suis seul.
Après cette crise, qui se renouvelle toutes les nuits, je dors enfin, avec calme, jusqu'à l'aurore.

Ik slaap - lang - twee of drie uur - dan is een droom - nee - een nachtmerrie knuffelt me. Ik heb het gevoel dat ik ga liggen en ik slaap ... ik voel het en ik weet het ... en ik voel ook dat iemand me nadert, naar me kijkt, me voelt, op mijn bed gaat liggen, knielt op mijn borst, neemt mijn nek in zijn handen en knijpt ... knijpt ... met al zijn kracht om me te wurgen.
Ik worstel, gebonden door deze gruwelijke impotentie, die ons in dromen verlamt; Ik wil schreeuwen, - Ik kan niet; - Ik wil roeren, - Ik kan het niet; - Ik probeer, met angstaanjagende pogingen, hijgend, om te keren, dit wezen af ​​te wijzen wie mij verplettert en verstikt, - ik kan het niet! 
En plotseling word ik wakker, in paniek, bedekt met zweet. Ik steek een kaars aan. Ik ben alleen.
Na deze crisis, die elke nacht wordt vernieuwd, slaap ik uiteindelijk, rustig, tot het ochtendgloren.(Uit: "Le Horla", Guy de Maupassant)

Zo beschrijft De Maupassant dit verschijnsel in "Le Horla". Slaapverlamming wordt wel vaker behandeld in kunst en literatuur, want hoewel het om een relatief onbekend begrip gaat, heeft het inmiddels al heel wat creatieve geesten geïnspireerd. Zo zegt Mercutio in het eerste bedrijf van Romeo and Juliet van Shakespeare het volgende over het Old Hag-fenomeen:

This is the hag, when maids lie on their backs,
That presses them, and learns them first to bear,
Making them women of good carriage.(Uit: "Romeo and Juliet", Shakespeare)

In de kunst zijn vooral de schilderijen van Johann Heinrich Füssli die overweldiging door een demon (incubus) als thema hebben bekend. “De nachtmerrie” toont een slachtoffer verstijft liggend op haar rug, terwijl een kwaadaardig uitziende demon op haar borst zit.

Slaapverlamming als verklaring voor paranormale ervaringen

De hallucinaties die tijdens slaapverlamming kunnen optreden, komen vaak zeer realistisch over. Mensen die geen kennis hebben over deze slaapstoornis, kunnen denken dat ze een paranormale ervaring gehad hebben. Om die reden zou slaapverlamming een verklaring kunnen zijn voor verschillende paranormale fenomenen, zoals uittredingen en de zogenaamde “alien abductions” in Amerika. Bij een uittreding is een waarschijnlijke wetenschappelijke verklaring een storing in de afstemming van de hersenactiviteit en spierspanning. De storing zorgt ervoor dat de spierspanningsverhoging te laat wordt ingezet: men is wakker geworden vanuit een ondiepe slaap, waardoor de hersenactiviteit al hoog is, maar de spierspanning nog niet. De interpretatie van deze afwijkende fysieke sensaties resulteert in het geloof uit het lichaam te zijn.

De incubus

Een specifieke hallucinatie komt opmerkelijk vaak voor: het gevoel dat er een demonisch wezen op de borst zit die de persoon probeert te verstikken. Dit wordt ook wel het “Old Hag-syndroom” genoemd. Mogelijk is de legende van de incubus voortgevloeid uit hallucinaties tijdens slaapverlamming. De incubus was een mannelijke demon die ’s nachts op de borst van vrouwen kwam zitten, vaak om hen te verkrachten. De vrouwelijke variant van de incubus is de Succubus. Men vindt de legende van de incubus terug in verschillende culturen. Er zijn mensen die zeggen dat ze de demon hebben waargenomen en omschrijven hem als een grote kwaadaardige zwarte geest.

Uittredingen

Bij een uittreding of “buiten het lichaam ervaring” heeft men het gevoel dat de geest tijdelijk het lichaam verlaat. Men zweeft dan meestal boven het bed en kijkt neer op het lichaam, dat nog op het bed ligt. Dit wordt vaak gezien als een paranormaal fenomeen. Hypnagogische en hypnopompische hallucinaties zijn mogelijk wetenschappelijke verklaringen voor dit verschijnsel. Dit is vooral een verklaring voor de onbewuste “buiten het lichaam ervaring”, die iedereen op deze wijze kan overkomen.

Ontvoeringen door buitenaardse wezens

In de Verenigde Staten van Amerika worden regelmatig gevallen gemeld van “alien abductions”: ontvoeringen door buitenaardse wezens. Deze ontvoeringen vinden volgens getuigenissen vaak plaats in de slaapkamer, na het ontwaken. De slachtoffers zijn meestal volledig verlamd terwijl het gebeurt. Ook hier zijn gelijkenissen te zien met hypnopompische hallucinaties. De incubi, waarover men tijdens de Middeleeuwen vaak hallucineerde vanwege de angst voor demonen en heksen, hebben mogelijk plaatsgemaakt voor een moderne invulling: ontvoeringen door buitenaardse wezens.

Dat wat we weten

"Kunst is niet in elke tijd iets anders. Kunst is altijd hetzelfde... en wordt altijd beoordeeld volgens dat wat we erover weten. Wie niets van de oudheid weet kan geen sculptuur beoordelen, het is iets wat altijd weer terug komt."  - Markus Lüpertz(Art men)

Het gedeelte van dat we altijd kunst beoordelen met dat wat we weten vind ik erg interessant. Ik merk nu ik steeds meer leer over kunst, ik er ook steeds beter naar leer kijken. Vaak ook veel kritischer door de kennis die ik heb opgedaan.

Perfectie bestaat niet voor een kunstenaar. Ik denk dat makers het nodig hebben om goed te presteren door constant naar perfectie te zoeken. We zullen nooit echte perfectie vinden, maar wel steeds een nieuwe zoektocht naar iets beters. Ik denk dat de zoektocht naar perfectie de basis is van een maker. Je moet jezelf constant blijven verbeteren, je kunt niet in hetzelfde blijven hangen.

Tegenwoordig worden we overspoeld met informatie. Je zou in deze informatie kunnen zoeken naar 1 interessant ding, maar je kunt de informatie ook als een geheel beschouwen. Dit zie je terug in het werk van Hariton Pushwagner. Hij is een obsessieve kunstenaar die de massa cultuur verwerkt in zijn schilderijen. De constante stroom van informatie, alles lijkt hetzelfde en alles wordt herhaald. Hieronder een kader van zijn werk "Self portrait". Het is een blik in het brein van Pushwagner.



Dit werk heeft mij aan het denken gezet over wat ik nou interessant vind in onze maatschappij. Ik denk dat ik veel moeite heb met de stromende informatie en om er iets uit te halen. Een voorbeeld: ik kijk nooit naar het nieuws. Ik denk dat dit komt doordat er teveel onzin berichten in voorkomen en ik het idee heb dat veel informatie verdraaid is. Ik vind het niet interessant meer door de hoeveelheid. Soms heb ik hierdoor het idee dat ik onder een steen leef. Maar is dat echt zo? Naar mijn idee mis ik niks. Als er echt iets belangrijks gebeurt in de wereld hoor ik dit via de mensen die ik ken of zie ik het op social media.
Social media vind ik ook iets wat heel misleidend kan zijn. Ik kijk er veel op, maar waarom? Het voegt in principe niks toe aan mijn leven, maar toch kijk ik wel naar deze stroom van beeld en informatie. Maar het nieuws kijk ik niet. Ik verbaas mij over mijzelf dat ik hierin trap, social media. Ik neem mijzelf wel steeds vaker voor als ik facebook of instagram open om mij af te vragen waarom ik erop kijk. Toch wil ik het ook niet verwijderen, omdat het een hedendaags veelgebruikt communicatie middel is en het ook enkele voordelen heeft. Zoals evenementen en oproepjes op facebook. Je hoeft niks te missen op deze manier, maar is het erg als ik het mis? Social media blijft een soort tweestrijd. Aan de ene kant wil je niet in de misleidende berichten trappen, maar aan de andere kant is het erg handig en hoort het nou eenmaal bij de tijd waar we in leven.