Het gedeelte van dat we altijd kunst beoordelen met dat wat we weten vind ik erg interessant. Ik merk nu ik steeds meer leer over kunst, ik er ook steeds beter naar leer kijken. Vaak ook veel kritischer door de kennis die ik heb opgedaan.
Perfectie bestaat niet voor een kunstenaar. Ik denk dat makers het nodig hebben om goed te presteren door constant naar perfectie te zoeken. We zullen nooit echte perfectie vinden, maar wel steeds een nieuwe zoektocht naar iets beters. Ik denk dat de zoektocht naar perfectie de basis is van een maker. Je moet jezelf constant blijven verbeteren, je kunt niet in hetzelfde blijven hangen.
Tegenwoordig worden we overspoeld met informatie. Je zou in deze informatie kunnen zoeken naar 1 interessant ding, maar je kunt de informatie ook als een geheel beschouwen. Dit zie je terug in het werk van Hariton Pushwagner. Hij is een obsessieve kunstenaar die de massa cultuur verwerkt in zijn schilderijen. De constante stroom van informatie, alles lijkt hetzelfde en alles wordt herhaald. Hieronder een kader van zijn werk "Self portrait". Het is een blik in het brein van Pushwagner.
Dit werk heeft mij aan het denken gezet over wat ik nou interessant vind in onze maatschappij. Ik denk dat ik veel moeite heb met de stromende informatie en om er iets uit te halen. Een voorbeeld: ik kijk nooit naar het nieuws. Ik denk dat dit komt doordat er teveel onzin berichten in voorkomen en ik het idee heb dat veel informatie verdraaid is. Ik vind het niet interessant meer door de hoeveelheid. Soms heb ik hierdoor het idee dat ik onder een steen leef. Maar is dat echt zo? Naar mijn idee mis ik niks. Als er echt iets belangrijks gebeurt in de wereld hoor ik dit via de mensen die ik ken of zie ik het op social media.
Social media vind ik ook iets wat heel misleidend kan zijn. Ik kijk er veel op, maar waarom? Het voegt in principe niks toe aan mijn leven, maar toch kijk ik wel naar deze stroom van beeld en informatie. Maar het nieuws kijk ik niet. Ik verbaas mij over mijzelf dat ik hierin trap, social media. Ik neem mijzelf wel steeds vaker voor als ik facebook of instagram open om mij af te vragen waarom ik erop kijk. Toch wil ik het ook niet verwijderen, omdat het een hedendaags veelgebruikt communicatie middel is en het ook enkele voordelen heeft. Zoals evenementen en oproepjes op facebook. Je hoeft niks te missen op deze manier, maar is het erg als ik het mis? Social media blijft een soort tweestrijd. Aan de ene kant wil je niet in de misleidende berichten trappen, maar aan de andere kant is het erg handig en hoort het nou eenmaal bij de tijd waar we in leven.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten