"Le Horla" II

Slaapverlamming is voor mij een heel interessant onderwerp. De gevoelens wat het opwekt zijn bijna niet te beschrijven. Wat ik vooral bijzonder vind is hoe alle zintuigen erbij komen kijken. In de vorige post "Le Horla" I stonden er een aantal symptomen beschreven. De symptomen die ik zelf heb meegemaakt zijn de volgende:

Gevoelsmatig
Het zich volledig niet kunnen bewegen. Slechts de ogen kunnen bewogen worden.De gewaarwording van een meestal onzichtbare, vaak kwaadaardige “aanwezigheid” in de kamerHet gevoel niet of nauwelijks te kunnen ademenEen druk/gewicht op de borstTen gevolge van paniek kan een oncontroleerbaar gevoel van angst optreden. Door zich bewust te worden/zijn van de situatie (men weet wat men overkomt indien het niet de eerste keer is) kan men het angstgevoel/paniek verminderen tot nul. Hiermee is een sneller "ontwaken" mogelijk.

AuditiefVoetstappenGezoem en geruis
Stemmen

TactielGevoel van aanraking

Visueel

De aanwezigheid van iemand waarnemen (vaak een zwarte schim, maar kan ook een gedetailleerd wezen zijn)Het opengaan van deuren en dergelijkeVoorwerpen uit de droom waarnemen

Eerste ervaring; Alien Abduction

Toen ik voor het eerst een slaapverlamming ervoer had ik er nog nooit van gehoord, ik wist niet wat er met me gebeurde. Ik keek samen met mijn vriend een film rond een uur of 1 's nachts. Tijdens de film viel ik in slaap op mijn rug. Ik belande in een droom(nachtmerrie), maar had nog nooit zo'n droom meegemaakt. Er was overal een soort noise en ik werd in het matras gedrukt. Mijn hele lichaam was zwaar en ik kon mij niet bewegen. Wel was ik mij bewust dat ik wakker was. Maar toen ik mijn ogen opende zag ik geen realiteit. Het was een erg verwarrend moment. Het gevoel wat ik kreeg was dat er in een soort tunnelvisie aliens op mij af kwamen. Ik kon geen aliens zien, maar het gevoel was er. Het was meer een lichtbron wat op mij afkwam en ik hoorde een luid geruis. Ik merkte dat ik niet kon schreeuwen om hulp. Ik raakte in paniek en ging hyperventileren. Door mijn versnelde ademhaling had mijn vriend door dat er iets aan de hand was en maakte mij wakker. Toen ik vertelde wat ik had meegemaakt herkende hij het en zei dat het een slaapverlamming was.

Tweede ervaring; Zwevend horror meisje

Mijn tweede ervaring was een stuk minder intens en veel korter naar mijn idee. Alhoewel tijd totaal is verdwenen tijdens een slaapverlamming, maar het gevoel was korter. Deze keer lag ik alleen in bed en was het midden in de nacht. Ik opende mijn ogen en werd wakker in een hallucinatie. Er zweefde een soort horror meisje in een witte jurk boven mij. Maar het leek alsof ik mijzelf zag liggen met het meisje boven mij vanuit de deuropening van de kamer. Het was een soort out of body experience, maar toch ook weer niet. Er gebeurde verder niks, het meisje bleef op dezelfde plek zweven. Het was alsof de tijd stil stond en ik het rustig kon observeren. Ik raakte hierbij ook niet in paniek, maar begon vanzelf mijn lichaam weer te voelen en werd wakker. 

Derde ervaring; Overleden opa

Deze ervaring zou je in de categorie paranormaal kunnen plaatsen. Ik droomde dat ik bij mijn opa(overleden in 2009) en oma aan de tafel zat. We waren aan het praten, waarover weet ik niet meer. Toen ik wegging kwam ik terecht in een slaapverlamming. Ik voelde mijn lichaam niet meer, maar toen ik mijn ogen opende zag ik mijn opa. Hij smoezelde iets wat leek op lieve woorden en kwam steeds dichterbij. Het was een hele fijne ervaring, maar toch raakte ik in paniek, omdat het best lang duurde voordat ik mij kon bewegen. Hij kwam zo dichtbij dat hij in mijn oor kon fluisteren "Wordt nu maar wakker". Op dat moment ging hij op in rook en werd ik wakker. Omdat het een dierbare was werd het voor mij erg realistisch, wat ik best beangstigend vond. Toen gingen er verschillende gedachtes in mij rond. Zou het mogelijk zijn dat er een spirituele wereld bestaat die ons kan benaderen? Ik vond dit een interessante gedachte, die ik eigenlijk niet geloof. Maar deze ervaring voelde zo echt dat ik begon te twijfelen.

Vierde ervaring; Enge man op de trap

Dit was mijn eerste ervaring sinds ik op mijzelf woon in Utrecht. Het was erg lang geleden, ik denk wel bijna een jaar, sinds de laatste slaapverlamming. En in tegenstelling dat de laatste zo'n fijne ervaring was, was dit echt een nachtmerrie. Waar ik nu woon is er 's nachts een stuk meer leven, dus ook geluid op straat. Ik denk dat dit de trigger is geweest, waarom kan ik niet goed uitleggen. Ik droomde dat er een boze man de trap op stampte en deuren opende, dit was vooral auditief. Toen ik mijn ogen opende zag ik de man de deur openen, ik zag letterlijk de deurklink bewegen. Toen de deur openging kwam er een zwarte gedaante op mij af. Het was een erg angstig moment. Ik wist dat als ik ging hyperventileren mijn vriend mij misschien kon wakker maken. Dit deed ik en het werkte. Ik werd huilend, bezweet en in paniek wakker. Het duurde ook een paar minuten voordat ik kon uitleggen wat er aan de hand was. Eerst moest deze overvloed aan emoties eruit. Ik denk dat de slaapverlamming weer terugkwam door vermoeidheid of stress. Een nieuwe opleiding, een nieuwe woning en voor het eerst samenwonen. Ik associeerde de man met een gewelddadige inbreker. Ik herinner mij dat hij met een zaklamp de trap op kwam. Wat ik hier interessant vond ik dat ik ook door de ogen van de man keek, maar ook momenten vanuit mijn eigen perspectief.

Vijfde ervaring; Gewurgd door vriend

Het liefst slaap ik niet meer alleen, omdat ik dan niet goed weet hoe ik wakker kan worden. De methode door langzaam een lichaamsdeel proberen te bewegen heb ik nooit geprobeerd, dus ik weet niet of dit werkt. Maar tijdens deze nacht was het mijn eigen vriend waardoor ik werd geteisterd in mijn droom. Ik werd wakker en voelde dat er iemand tegen mij aan lag. Toen ik mijn ogen opende zag ik mijn vriend voor me, hij greep naar mijn keel en begon hem dicht te knijpen. Ik kreeg voor mijn gevoel geen lucht, maar probeerde wel mijn ademhaling te versnellen. Het drukkende gevoel bleef erger worden en ik werd steeds angstiger, omdat het zo realistisch leek. In mijn achterhoofd wist ik wel dat het nooit mijn vriend kon zijn die dit deed. Gelukkig werd ik weer wakker gemaakt. Later kwam ik erachter dat hij zijn arm om mij heen sloeg en wat dichter tegen me aan kroop. Ik denk dat deze vorm van tactiel een trigger was tot deze slaapverlamming.